سال نو، قرن نو، سال تحویل متفاوت

خدای رحمان توفیق نصیب ما کرد تا لحظه تحویل سال نو را در کنار کودکان و نوجوانان معلول بی سرپرست و کم توان ذهنی بچه های آسمانی شهر یزد بگذرانیم.

بیش از هفتاد دختر و پسر از شیرخواره تا زیر هجده سال  در این مجموعه بزرگ، با نظم و مدیریت خوب، لا خیرینی آسمانی و پرسنلی که حتما اخرت شان را بر دنیای مادی ترجیح داده اند، زندگی میکنند. از آقا رسول که بدون داشتن دست و پا، چنان با لبان خویش هنرمندانه تصویر زندگی نقاشی میکرد تا شهروز دوست داشتنی با صدای قشنگش که میدانست بچه طهران است و روزی، روزگار او را از کنار خیابان به کوچه پس کوچه های آشتی کنان یزد رسانده، یه چیز را عیان میکند: این قدر کوچکیم و ضعیف که نباید لحظه ای حس قدرت داشت، کوچکتر از تصورمان.

سن ما بالا میرود و اندوخته هایمان معلوم نیست چقدر بیشتر شده اند.
ای کاش آنچه اتفاق میفتد، انتهایش ذره ای به توشه آخرت مان اضافه کند که مرگ آدمی بسیار نزدیک است و دعا کنیم برای عاقبت بخیری همدیگر.
امیدوارم سال جدید، سالی به دور از بیماری، همراه با صحت، سلامتی، موفقیت، آرامش و آسایش برای مردم عزیز کشورم و همه دوستان و بستگان باشد.
عیدتان مبارک.